Adwent trwa cztery tygodnie i przygotowuje chrześcijan do narodzin Jezusa Chrystusa. W kościele katolickim pierwsza niedziela adwentu rozpoczyna cały chrześcijański rok liturgiczny. Jest to czas w którym katolicy mają uświadomić sobie, że oczekują na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa. W okresie adwentu w liturgii dominuje kolor fioletowy. Tego koloru ornat jest używany przy mszy świętej, który symbolizuje czas pokuty i przygotowania się do jednego z najważniejszych świąt.

Adwent zazwyczaj kojarzy się z kilkoma symbolami i zwyczajami.

Wieniec adwentowy
Wieniec w formie okręgu składający się z gałązek choinki, na których umieszcza się 4 świece symbolizujące 4 niedziele adwentu. Co niedzielę zapala się kolejną świecę.
I świeca jest świecą pokoju, II wiary, III miłości, IV nadziei. Elementy wieńca symbolizują wspólnotę oczekującą w nadziei i radości na przyjście Pana. Znaczenie poszczególnych elementów jest następujące: zielone gałązki – życie, nadzieja; świece – światło, nadchodzącą Światłość; forma wieńca: krąg – powracający cykl życia.

Kalendarz adwentowy
Specjalny kalendarz służący do odliczania dni od pierwszego dnia adwentu lub 1 grudnia do Wigilii Bożego Narodzenia. Pomysł pochodzi z XIX wieku od niemieckich luteran. Zwyczaj ten znany jest i pielęgnowany w wielu krajach na całym świecie w rodzinach chrześcijańskich.

Lampion adwentowy
Jest to rodzaj lampki, której ścianki przypominają gotyckie witraże z symbolami chrześcijańskimi lub scenami biblijnymi. Wewnątrz lampionu umieszcza się świece lub małą żarówkę na baterię. Lampionami oświetla się pierwszą część mszy świętej roratnej, podczas której w kościele pogaszone są światła i panuje symboliczna ciemność. Lampion jest symbolem przypowieści Jezusa o roztropnych pannach, które z płonącymi lampami oczekiwały na przyjście Oblubieńca. (Mt 25, 1-13).

Świeca roratna
Jest symbolem Najświętszej Marii Panny, która niesie ludziom Chrystusa – Światłość prawdziwą. W kościołach umieszcza się ją na prezbiterium obok ołtarza lub przy ołtarzu Matki Bożej. Biała lub niebieska kokarda, którą jest przepasana roratka, mówi o niepokalanym poczęciu Najświętszej Marii Panny.

Wędrująca figura Matki Bożej / figurka nowonarodzonego Jezusa
Polega na przyjmowaniu figury Matki Bożej / Jezusa z kościoła po roratach przez to dziecko, którego serduszko, z zapisanymi dobrymi uczynkami wykonanymi dnia poprzedniego, zostało wylosowane przez księdza odprawiającego roraty. Najczęściej figurkę Matki Bożej / Jezusa przyjmuje się na jeden dzień. W tym dniu cała rodzina stara się celebrować tzw. „rodzinną liturgię”, śpiewając pieśni adwentowe i maryjne, czytając i rozważając Pismo Święte orazaz odmawiając Różaniec i inne modlitwy.